۶۸۰ مسـعودی نقل کرده است که امیرالمؤمنین علی ـ علیه السلام ـ فرمـود :
کسـی که توبه کنـد، خداوند توبـه او را می پذیرد، و به اعضـای بدن او فرمان می رسـد که گناهانی را که بوسیلـه آنها انجام داده پنهان کنند، و بـه مکان هایی کـه در آن به گناه آلـوده شده است دستور داده می شود که گنـاه او را فاش نسازنـد، و فرشتـگان نگهبان، گناهـانی که نوشتـه اند، فراموش کـننـد.
۵۷۰ علـی بن حسـن بـن رِبـاط از قـول بعضـی راویـان از امـام صـادق ـ علیه السلام ـ روایت کرده است کـه فرمـود :
مؤمـن تا هنگامی که لب از سخـن بسته است پیوسـته نیکوکــار بـه حساب آید، و چـون لب به سخن بگشایـد یا نیکوکـار و یا بدکـار شمرده خواهد شـد.