هر صبح آدینه ، به یاد تو و به امید ظهور تو برمی خیزیم و تا غروب آدینه به انتظار می نشینیم و دوباره در انتظار آدینه ای دیگر سر بر آستان حضرت دوست می ساییم و دست نیاز بر آستان قدوس می گشاییم و به یاد او ندبه می خوانیم.
هم او که چشمان منتظر ما به یاد یک نگاهش هر صبح و شام می گرید و شبنم اشکهایمان، کوچه پس کوچه های غبار گرفته را به امید حضور و ظهورش شستشو می دهد.
آری، او خواهد آمد و با آمدنش سایه عدالت را بر جهان خواهد گشود.
آری، منتقم خون حسین (ع) برای خونخواهی خواهد آمد.
آری، او خواهد آمد و پایان بخش غروب دلگیر غیبت خواهد شد و با آمدنش چکاوکان منتظر ترنم وصال سرخواهند داد.
بیا، گل نرگس بیا و با آمدنت شبنم اشک از دیدگان منتظر برگیر...