جهاد با نفس

:: جهاد با نفس :: نام کتاب ارزشمند شیخ حر عاملی

91

عبدالله بن سِنان گوید : از امام صادق علیه السلام پرسیدم :

(آیا) فرشتگان برترند یا فرزندان آدم؟

حضرت فرمود : امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام  فرمود :

خداوند در وجود فرشتگان عقل بدون شهوت و در وجود حیوانات شهوت بدون عقل و در وجود انسان هر دو را ترکیب نمود، پس 

کسی که عقلش بر شهوتش چیره شود از فرشتگان برتر است و کسـی که  شهوتش بر عقلش غالب آیـد از حیوانـات بدتـر است.

باب وجوب غلبه عقل بر شهوت و حرمت غلبه شهوت بر عقل

ص 75

181

ولید بن عباس گوید : از امام صادق علیه السلام شنیدم که می فرمود :

گـوهر مـرد و بزرگی او اعمـال اوست و شرافت و ارجمندی او دارایی اوست و کرامت و بزرگواری او تقوای اوست.

باب وجوب رعایت تقوای الهی

ص 112

219

امام باقر علیه السلام فرمود :

همه چشم ها در روز قیامت گریـان است، مگر سه چشم ؛

چشمی که در راه خدا بیدار بماند و چشمی که از ترس خدا اشک بریزد و چشمی که از دیدن حرام های الهی چشم بپوشد.

باب وجوب خودداری از حرام ها

ص122

289

امام رضاعلیه السلام فرمود :

تـواضـع آن است که آنچه را که دوست می داری مردم به تو عطا کنند، تو به مردم عطا کنی.

باب استحباب فروتنی نمودن

ص145

306

امیرالمؤمنین علیه السلام در خطبه ای فرمود :

ای مردم! بدرستی که ترسناک ترین چیزی که از آن بر شما بیمناکم دو چیز است :

پیـروی هـوای نفس و درازی آرزو‌،

اما پیروی از هوای نفس آدمی را از حق باز می دارد و اما درازی آرزو باعث فراموشی آخرت می شود.

باب وجوب برگزیدن رضای الهی بر خواهش های نفسانی و تحریم پیروی از هوای نفس

ص152

336

امیرالمؤمنین علیه السلام  فرمود :

بزرگ ترین عیب آن است که آن چـه را کـه ماننـد آن در خود تـوست عیـب بشـمــری.

باب استحباب اینکه آدمی به جای اینکه به عیبجویی دیگران بپردازد، به عیب خود مشغول باشد

ص164­­­­­­

376

رسول اکرم صلی الله علیه و آله  فرمود :

هر کس مرتکب گناهی شود در حالی که خندان است [ در روز قیامت ] بـا چشم گریـان به آتش دوزخ درافتـد.

باب وجوب دوری نمودن از لغزش ها و گناهان

ص176­­­­­­

552

امیرالمؤمنین علیه السلام  فرمود :

حسد ورزیدن دوست، ناشی از ناسالم بودن دوستی است.

باب حرام بودن حَسَد و وجوب دوری از حَسَد و عدم حرمت غبطه

ص249

الگوی انسان کامل

·     و درود خدا بر او باد، فرمود : آن کس که در عیب خود بنگرد از عیب جویی دیگران بازماند، و کسی که به روزی خدا خشنود باشد بر آنچه از دست رود اندوهگین نباشد، و کسی که شمشیر ستم برکشد با آن کشته شود، و آن کس که در کارها خود را به رنج اندازد خود را هلاک سازد، و هر کس خود را در گرداب های بلا افکـند غرق گردد، و هر کس به جاهای بدنـام قدم گذاشت متهم گـردید .

·     و کسی که زیـاد سخن می گوید زیاد هم اشتباه دارد، و هر کس که بسیار اشتباه کرد، شرم و حیاء او اندک است، و آن که شرم او اندک، پرهیزکاری او نیز اندک خواهد بود، و کسی که پرهیزکاری او اندک است دلش مرده، و آن که دلش مرده باشـد در جهنم سقوط خواهـد کرد . و آن کس که زشتی های مردم را بنگرد، و آن را زشت بشمارد سپس همان زشتی ها را مرتکـب شود، پس او احمق واقعی است. قناعت، مالی است که پایان نیابد، و آن کس که فراوان به یاد مرگ باشد در دنیا به اندک چیزی خشنود است، و هر کس بداند که گفتار او نیز از اعمال او به حساب می آید جز به ضرورت سخن نگوید.  

نهج البلاغه ، حکمت 349